تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد-راهبرد معاصر
تریاک در کدام مناطق کشور گران‌تر است؟ ورود سامانه جدید پربارش به ایران | سرمای شدید و بارش در این مناطق جریمه‌های رانندگی دوبرابر شده بخشیده نمی‌شود کلاهبرداری میلیاردی با ترفند ارسال پیامک جعلی در چناران اسامی محصولات آرایشی و بهداشتی غیرمجاز از سوی سازمان غذا و دارو اعلام شد گرد و خاک میهمان ناخوانده تهرانی‌ها می‌شود | هشدار زرد هواشناسی باند سرقت از مغازه‌های آهن و ضایعات فروشی در تهران متلاشی شد وزیر بهداشت: دستیاری پزشکی شغل می‌شود تصاویر | ارسال محموله دارویی هلال احمر ایران به لبنان آخرین وضعیت ترافیکی جاده‌های کشور ۳ متهم فروش مواد مخدر در فضای مجازی به دام افتادند برف پاییزی این مناطق کشور را دربر می‌گیرد | سردی شدید هوا در برخی نقاط سرعت اینترنت موبایل و ثابت در ایران افزایش یافت آغاز ثبت‌نام تاکسی‌های «جی ۴» در کشور | اعلام قیمت و نرخ تسهیلات خودرو به متقاضیان اختصاص ۳ هزار میلیارد تومان فوق‌العاده رتبه‌بندی برای ۱۸۰ هزار معلم بازنشسته

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید.
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۰۶ دی ۱۴۰۰ - 2021 December 27
کد خبر: ۱۱۵۳۵۴

به گزارش راهبرد معاصر، در چهل و هفتمین دوره برگزاری مسابقه عکس مطبوعاتی جهان (World Press Photo) در بخش تک عکس خبری در سال ۲۰۰۴ عکس عطا طاهرکناره با تصویری ماندگار، اما تلخ از زلزله بم به مقام دوم رسید.

پس از زمین لرزه‌ای که شهر تاریخی بم را با خاک یکسان کرده بود، پدری تن بی جان دو فرزندش را حمل می‌کند تا آن‌ها را به خاک بسپارد.

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

به گفته‌ی عکاس، عکس مربوط به فردای روز زلزله بم است در حاشیه شهر بم و در روستای بروات (بورا). این دو پسر قربانی زمین لرزه در آغوش پدر بودند که با فاصله‌ای اندک از هم در سنین نوجوانی به سر می‌بردند و حالا از جمله آمار قربانیان زمین لرزه بم به شمار می‌آمدند.


این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید. گفته می‌شود کسی که عطا طاهر کناره را در آن موقع دیده بود می‌گفت که او پشت دوربین گریه می‌کرد. درآمدن اشک، موقع عکاسی دردسر بزرگی است، دید آدم را تار می‌کند و نمی‌گذارد درست صحنه راببینی. عکاس‌ها کمتر پشت دوربین گریه می‌کنند. آن‌ها در شرایط فاجعه، خودشان را پشت دوربین پنهان می‌کنند. دوربین، سپر آن‌ها می‌شود در برابر هجوم فاجعه. اما فاجعه‌ای که جلو چشمان عطا بوده سپر را شکست./همشهری

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده
آخرین اخبار